Postępowania administracyjne

Informacje ogólne

Na podstawie art. 56 ustawy o transporcie drogowym, inspektor Inspekcji Transportu Drogowego jest uprawniony do wymierzania i pobierania kar pieniężnych, o których mowa m.in. w:
- ustawie z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym,
- ustawie z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym,
- ustawie z dnia 19 sierpnia 2011 r. o przewozie towarów niebezpiecznych.

Kary pieniężne nakłada się w drodze decyzji administracyjnych, które są wydawane w wyniku przeprowadzenia odpowiedniego postępowania administracyjnego na podstawie przepisów ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (zwanym dalej k.p.a.) oraz przepisów określających obowiązki i warunki wykonywania przewozu drogowego.

Zgodnie z art. 4 pkt 22 ustawy o transporcie drogowym przez obowiązki i warunki przewozu drogowego należy rozumieć –
obowiązki lub warunki wynikające z przepisów ustawy oraz:
a) rozporządzenia Rady (WE) nr 1/2005 z dnia 22 grudnia 2004 r. w sprawie ochrony zwierząt podczas transportu i związanych z tym działań oraz zmieniającego dyrektywy 64/432/EWG i 93/119/WE oraz rozporządzenie (WE) nr 1255/97 (Dz. Urz. UE L 3 z 05.01.2005, str. 1, z późn. zm.5)),
b) rozporządzenia (WE) nr 561/2006,
c) rozporządzenia (WE) nr 1013/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 14 czerwca 2006 r. w sprawie przemieszczania odpadów (Dz. Urz. UE L 190 z 12.07.2006, str. 1, z późn. zm.6)),
d) rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1071/2009 z dnia 21 października 2009 r. ustanawiającego wspólne zasady dotyczące warunków wykonywania zawodu przewoźnika drogowego i uchylającego dyrektywę Rady 96/26/WE (Dz. Urz. UE L 300 z 14.11.2009, str. 51, z późn. zm.7)),
e) rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1072/2009 z dnia 21 października 2009 r. dotyczącego wspólnych zasad dostępu do rynku międzynarodowych przewozów drogowych (Dz.Urz. UE L 300 z 14.11.2009, str. 72, z późn. zm.8)),
f) rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1073/2009 z dnia 21 października 2009 r. w sprawie wspólnych zasad dostępu do międzynarodowego rynku usług autokarowych i autobusowych i zmieniającego rozporządzenie (WE) nr 561/2006,
g) rozporządzenia Komisji (UE) nr 581/2010 z dnia 1 lipca 2010 r. w sprawie maksymalnych okresów na wczytanie odpowiednich danych z jednostek pojazdowych oraz kart kierowców (Dz. Urz. UE L 168 z 02.07.2010, str. 16),
h) rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 165/2014 z dnia 4 lutego 2014 r. w sprawie tachografów stosowanych w transporcie drogowym i uchylającego rozporządzenie Rady (EWG) nr 3821/85 w sprawie urządzeń rejestrujących stosowanych w transporcie drogowym oraz zmieniającego rozporządzenie (WE) nr 561/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie harmonizacji niektórych przepisów socjalnych odnoszących się do transportu drogowego (Dz. Urz. UE L 60 z 28.02.2014, str. 1), zwanego dalej "rozporządzeniem (UE) nr 165/2014", lub aktów wykonawczych do rozporządzenia (UE) nr 165/2014:
- rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2016/799 z dnia 18 marca 2016 r. w sprawie wykonania rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 165/2014 ustanawiającego wymogi dotyczące budowy, sprawdzania, instalacji, użytkowania i naprawy tachografów oraz ich elementów składowych (Dz. Urz. UE L 139 z 26.05.2016, str. 1, z późn. zm.9))10),
- rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2017/548 z dnia 23 marca 2017 r. ustanawiającego standardowy formularz pisemnego oświadczenia w sprawie usunięcia lub naruszenia plomby tachografu (Dz. Urz. UE L 79 z 24.03.2017, str. 1),
i) decyzji Komisji nr 2007/230/WE z dnia 12 kwietnia 2007 r. w sprawie formularza dotyczącego przepisów socjalnych odnoszących się do działalności w transporcie drogowym (Dz. Urz. UE L 99 z 14.04.2007, str. 14, z późn. zm.11)),
j) ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. - Prawo przewozowe,
k) ustawy z dnia 13 września 1996 r. o utrzymaniu czystości i porządku w gminach (Dz.U. z 2018 r. poz. 1454 i 1629 oraz z 2019 r. poz. 730, 1403 i 1579 ),
l) ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym,
m) ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o ochronie zwierząt (Dz.U. z 2019 r. poz. 122 i 1123),
n) ustawy z dnia 11 maja 2001 r. - Prawo o miarach (Dz.U. z 2019 r. poz. 541, 675 i 1123),
o) ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt (Dz.U. z 2018 r. poz. 1967),
p) ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r. o czasie pracy kierowców (Dz.U. z 2019 r. poz. 1412),
q) ustawy z dnia 25 sierpnia 2006 r. o bezpieczeństwie żywności i żywienia (Dz.U. z 2019 r. poz. 1252),
r) ustawy z dnia 29 czerwca 2007 r. o międzynarodowym przemieszczaniu odpadów (Dz.U. z 2019 r. poz. 1162),
s) ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o publicznym transporcie zbiorowym (Dz.U. z 2018 r. poz. 2016 i 2435 oraz z 2019 r. poz. 730, 1495 i 1696),
t) ustawy z dnia 5 stycznia 2011 r. o kierujących pojazdami (Dz.U. z 2019 r. poz. 341, 622 i 1287),
u) ustawy z dnia 19 sierpnia 2011 r. o przewozie towarów niebezpiecznych (Dz.U. z 2019 r. poz. 382, 534, 730 i 1123),
v) ustawy z dnia 14 grudnia 2012 r. o odpadach (Dz.U. z 2019 r. poz. 701, 730, 1403 i 1579),
w) ustawy z dnia 5 lipca 2018 r. o tachografach (Dz.U. poz. 1480 oraz z 2019 r. poz. 1123),
x) wiążących Rzeczpospolitą Polską umów międzynarodowych w zakresie przewozu drogowego,
y) przepisów wydanych na podstawie art. 11b;

Postępowania odwoławcze

Zgodnie z art. 127 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego od decyzji wydanej w pierwszej instancji służy stronie odwołanie tylko do jednej instancji. Właściwy do rozpatrzenia odwołania jest organ administracji publicznej wyższego stopnia, chyba, że ustawa przewiduje inny organ odwoławczy. Odwołanie wnosi się do właściwego organu odwoławczego za pośrednictwem organu, który wydał decyzję.

Odwołanie od decyzji Dolnośląskiego Wojewódzkiego Inspektora Transportu Drogowego wnosi się do Głównego Inspektora Transportu Drogowego, za pośrednictwem organu, który wydał decyzje w pierwszej instancji, czyli Dolnośląskiego Wojewódzkiego Inspektora Transportu Drogowego, w terminie (14) czternastu dni od doręczenia decyzji stronie. Dla stwierdzenia zachowania terminu do wniesienia odwołania przyjmuje się datę stempla pocztowego.

Odwołanie może dotyczyć wszystkich naruszeń bądź części z nich, w przypadku, gdy strona nie kwestionuje pozostałych naruszeń.

Odwołanie nie wymaga szczegółowego uzasadnienia. Wystarczy, jeżeli z odwołania wynika, że strona nie jest zadowolona z wydanej decyzji. Przepisy szczególne mogą ustalać inne wymogi, co do treści odwołania.

Po wniesieniu odwołania przez stronę, organ I instancji po ponownym dokonaniu oceny może podjąć następujące kroki:

- zwrócić się o uzupełnienie ewentualnych braków formalnych wyznaczając termin 7 dni, nie usunięcie braków formalnych powoduje pozostawienie podania bez rozpoznania (art. 64 k.p.a.);
- uchylić własną decyzję, jeżeli w całości zgadza się z wniesionym odwołaniem, w przeciwnym przypadku odwołanie wraz z aktami sprawy przesyłane jest do organu II instancji.
W przypadku kompletnego odwołania sprawy załatwiane są w terminach przewidzianych przepisami k.p.a..

Wszelkie informacje o stanie sprawy po przekazaniu odwołania do organu II instancji można uzyskać w GITD.
Rozstrzygnięcie w przedmiocie wniesionego odwołania organ II instancji przekazuje bezpośrednio stronie oraz organowi I instancji.

Decyzja ostateczna, nakładająca karę pieniężną, staje się wykonalna po upływie 30 dni od jej doręczenia, jeżeli strona nie wniosła skargi na decyzję do właściwego sądu administracyjnego. W przypadku wniesienia skargi decyzja staje się wykonalna z chwilą:

1) odrzucenia skargi,
2) cofnięcia skargi, lub
3) wydania przez sąd prawomocnego orzeczenia o oddaleniu skargi.

Postępowania administracyjne wszczęte na skutek kontroli Policji

Na podstawie art. 93 ust. 4 i 5 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym funkcjonariusz Policji, który ujawni naruszenie, za które niniejsza ustawa przewiduje karę pieniężną, przekazuje dokumenty z przeprowadzonej kontroli właściwemu ze względu na miejsce kontroli wojewódzkiemu inspektorowi transportu drogowego.

W przypadku, o którym mowa powyżej, postępowanie administracyjne prowadzi i decyzję administracyjną o nałożeniu kary pieniężnej wydaje wojewódzki inspektor transportu drogowego.

Przepisów tych nie stosuje się w przypadku ujawnienia przez funkcjonariusza Policji naruszenia, za które niniejsza ustawa przewiduje karę pieniężną, popełnionego przez zagranicznego przewoźnika drogowego

• 2020-01-20 10:33:29 - wersja - 0 - autor: Ciesielski Marek